Sayfalar

18 Nisan 2011 Pazartesi

Gülelim, ağlayanların inadına…

Hayata gülerek bakıyorum, sonrada etrafımdaki gözyaşlarını fark ediyorum. Gülümseyen gözlerimden saçılan ışıklarımla aydınlatmaya çalışırken etrafımı dilim durmuyor. Olabilecek tüm sıkıntıları dillendiriyor hiç durmadan söyleniyorum, ahlaksızlıklara, yalancılıklara, sahtekarlıklara, ülkemi satıp savmak isteyenlere… Dahası sapıklara, ölçü bilmeden kişisel haklara saldıranlara, özgürlüğümü alıp götürmek isteyenlere…
Cumhuriyetimin yetiştirdiği tüm değerlerin yok edilmeye çalışıldığını görüyorum, gözlerimden saçılan mutluluk penceremde perdeler kapanıyor bir bir. Hüzünleniyorum bu sefere sadece hüzünleniyorum.
Dünün kahramanlarının bugün terörist olduğunu haykıranlara bakıyorum hayretler içinde. Dünkü teröristlerin alkışlandığını, desteklendiğini görüyorum. Azıcık içeri sızan ışığında kapandığını anlıyorum.. Artık ışık göremiyorum.. Ürküp oturuyorum.. Gölge oyunu yapanları izliyorum. Gerçekleri saklayıp gölgesinden korkanların cesur olduklarını görüp kalıyorum…
Hayata gülerek bakıyorum hâla ama bu sefer ki gülümsemelerim mutluluğumdan değil, yapılan her türlü haksızlığı anlayıp çaresizce teslim oluşumdan.. Erdemdir gülümseyebilmek her türlü zorluğa, işkenceye rağmen diye bildiğimden… gülümsüyorum…
Bu sefer gözlerimden ışıl ışıl saçamıyorum huzurumu, dilimde dönmüyor. İfade etmek de istemiyorum…. sessizce bekliyorum sıranın bana gelmesini…
Ülkemin bu kadar kadersiz oluşuna, bu kadar ürkek oluşuna anlam veremeden çırpınıyorum. Biliyorum başka çırpınanların da olduğunu ama birleştiremiyorum ellerini, hareketlendirip, heyecanlandıramıyorum yüreklerini…
Ama olsun pes etmiyorum hala bir ümit var içimde diyerek gülümsüyorum.. Ben gülümsedikçe, en azından etrafımdakilerin gülümseyeceğini biliyorum…
Ülkemi seviyorum, bu güne kadar yaptığım fedakarlıkların, hepsini helal ediyorum… Ama artık hep birlikte çalışılması gerektiğini düşünüyorum ve haykırıyorum.. Emperyalistlerin elini çekmesini istiyorum ama biliyorum hayal kurmanın da bir gün suç olacağını.. Ondandır artık susuyorum.. Bir müddet…
Hayata gülümseyerek bakmaya devam ediyorum…. Şimdilik.
Ağlayarak milyonları peşinden sürükleyenlerin inadına gülümsüyorum…

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...