Sayfalar

4 Ocak 2011 Salı

Hayat işte...

Genç bir kız.. daha 19 var yok..Aşık olmuş işte..Heyecan içinde sarıldı telefona bugün onunla konuşacak.. Ama o bilmiyor.. kızın aşkından haberi yok..Ona göre arada bir konuştuğu, dertleştiği biri. olsun kızın umurunda değil..Şimdilik buda yeter diyor benim için..Yetiyorda.. telefonda 15 dakika konuşuyor onunla ne konuştuğu önemli değil.. Tuhaf ama aşık olduğu adamın sarhoşluğunu fark etmedi bile konuşurken.. oysa adam ona sevgilisini anlatmıştı uzun uzun, telefonda.. Kız telefon ahizesini göğsüne kapatıp tüm içtenliği ile gülümsedi.. Mutluydu. Ona göre aşk böyle bir şeydi.. sevdiği ile konuşabilmek sadece...karşılık beklemeden.. Böyle sürdü gitti... ne adam kızın duygularını anladı nede kız söyleyebildi, yapılan konuşmaların herhangi birinde.. Ama her konuşmadan sonra kızın aşkı dahada alevlendi.. Görmek istedi, biraz daha yakınlaşmak.. Ama etrafı kalabalıktı sevdiği adamın ..korktu.. fark etmedi zaten adam onu, karşılaştıkları bir yerde.. kalabalıktı etrafı yine..

Aylar geçti artık adam, yeter dedi görüşelim seninle.. her gün onu arayan kız nasıl biri diye merak etti..Tanımıyordu, sadece ipek sesi etkilemişti onu.. Ama olmadı işte bir türlü buluşamadılar kız korktu hep, rüyalarındaki adam onu incitirmi diye.. Ama oldu en sonunda bir gün buluştular.. kader işte... o gün adamın artık oralardan gideceği gündü.. Görüştüler ve adam gitti.... Kız sarsıldı.. Hiç birşey söylememişti yine..sadece 5 dakika ayaküstü konuşmuşlardı o kadar.. Yıllarca düşündü, hiçbir zaman unutmadı ilk aşkını, ilk platonik aşkını..
İzini kaybetmişti artık.. Hayat devam ederken, onu aradı herkes de,  o sesi.. Bulamadı.. ama hayat işte.. Evlendi çocuk yaptı sonra birden ayrıldı eşinden.. sanki içinde hala o aşkı vardı, vazgeçmek ne kadar zordu..

Yıllar sonra buldu ilk aşkını, nasıl olduysa buldu işte.. İlk başta hatırlamadı adam onu.. Zaten hatırlaması da imkansızdı aradan 20 yıl geçmişti.. Ama sonra hatırlattı kız kendini. Gerçi içinde 20 yıl önceki heyecan kalmamış gibiydi başlangıçta.. yine konuştular dertleştiler yüz yüze gelemeden.. Kız aşık oldu yeniden umutsuzca.. Ama bu sefer adamda biliyordu aşkını çünkü kız artık 19'unda değildi duygularını açmayı öğretmişti hayat ona..  Ama artık çok geç kalmıştı sanki.. İkiside farklı hayatlarda, ikiside farklı dertteydiler.. Adam sordu kıza "O zaman neden açılmadın bana" diye Kız "Fark etmezdinki beni" dedi.. "Ben o zaman aşkımı böyle yaşamak istedim ama şimdi haykırmak istiyorum" dedi.. İkiside biliyorlardı ki... bu aşk hikayesi geçmişte tek taraflı başlamıştı ama şimdi korlaşarak büyüyordu.. yıllar oldu yüz yüze gelemediler gene. Kızın çocuğu  büyüdü, kendisi yaşlandı, adam mı??.. Oda hayatın içinde yaşayıp gitti. Nedense 20 yıl sonra gelen itiraf birleştiremedi onları.. hayat devam ederken taşlarda oturmuştu artık, onları oynatıp yeniden bir şeyler yaşanamadı..

Kız şimdi torunlarına bakıyor.. 2 torunu var.. onlarla mutlu.. arada sevdiğinden haber alıyor ve hala gülümsüyor, her telefon konuşmasından sonra.. Adam da... yaşıyor kalabalıkların arasında sahte aşkları ile...

2 yorum:

Pabuc dedi ki...

Tesadüfe inanmam ama öylesine bir yazını tıkladım işe bak ki bu günün tarini olan bir yazı çıktı.Üstelik okumamışım da yazını...Acıklı ama gerçekçi bir öyküymüş, yine de umarım gerçek değildir...

Volkan DENİZ dedi ki...

herşeyiyle gerçek bir hikaye...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...