Yazmak lazım

Lise yıllarımda ufaktan meraklanırdım bir şeyler yazmaya, ancak şimdiye kadar hep kağıt parçalarına, defter sonlarına birşeyler yazdım yada yazmaktan çok anlattım aslında. Şimdilerde blog hesaplarını öğrendim ve evet yazmalıyım bende diyerek işte bugün başladım..
Yazmayı düşündüğüm yada kafamda tasarladığım hiçbir şablon yok, olmayacak ta. Ama biliyorum ki herkesin kafasının köşesinde dillendiremediği belkide bilinçsizce kendine sakladığı ne cevherler var. İşte belkide kendi içimdeki beni çıkarmaya çalışıyorum ve herkese de diyorum ki yazın aklınıza geleni sizi nereye götüreceğine bakmadan.
Dilin kemiği yok ama kalemin gücü var. Konuşarak anlattıklarınızdan çok yazarak anlattıklarınızla açıklarsınız belkide hayatın gizemini ya da paylaşırsınız mutluluğunu. Hepimiz köşe başlarında oturur ve değme yazarlardan ve hatta bilim adamlarından beylik laflar ederiz ve vururuz yerden yere hepsini, eleştiririz acımasızca ama nedense hiçbirimiz soyunmayız yada soyunamayız adamların yaptıkları işleri yapmaya. Çünkü hak görürüz eleştirmeyi ve beğenmemeyi. hepimiz birer eleştirmenizdir önce, beğenmez açık ararız sonra yavaştan beğeniriz ama asla en başından beğenemeyiz nedense. Her zaman icra edenden çok biliriz iş yapma tarzını, beğenmeyiz ustanın yada bilirkişinin ustalığını ve bilgeliğini. Hal böyle oluncada konuşuruz belkide saatlerce, hiçbir fikrimiz olmasa da konu ile ilgili. Herkes; ''Yok böyle toplum arkadaş biz öyle bir milletiz ki'' diye söze başlamaktan haz duyar. Çünkü kendisi toplumun en önemli gözlemcisidir ve aslında kendini anlattığının farkına varamaz bir türlü. 

Evet dostlar işte bu yüzden yazmak lazım bir şeyler, bir yerlerden başlayarak yazmak. Sadece konuşmak değildir bir toplumu götüren bir yerlere...