Keşke...

69 yaşında bir adam..1 çıt kalmış işinin bitmesine..Ama pes etmemiş.Seviyor sanki kendini de, evini de. Bir kaç uğraşla giyiniyor. amacı her hafta toplandıkları lokalde okeye dördüncü olmak..Yetişip alıyor yerini, söylüyor çayınıda..2 kişi gelmiş bile..bekliyorlar birini daha. Kazım abi diyorlar ona.. aralarındaki en yaşlı o..
Gerçi sadece 2 yaş büyük ama olsun 70'ini geçmiş..Ama gelmiyor bir türlü, "ne yapsak başkasını mı oturtsak" diye düşünürken içeri, Kazım abinin torunu geliyor biraz buruk, biraz keyifsiz....Dedemi bu sabah kaybettik...deyiveriyor bir çırpıda masadakilere....
Ama geçen hafta ne güzeldik, buradaydık gene, sağlamdı..
"Kalp krizi" diyor torun "bizde anlamadık birden uçtu gitti kollarımızda..ambulans gelene kadar....."öylece oturup ağlıyor ''Şimdi almaya gidiyoruz ikindide cenazesi kalkacak.." ve gidiyor torun.
Arkasından bakıyorlar, sonrada birbirlerine...yaklaşan ölüm korkusunu hissetmişcesine..
"Keşke" diyor biri..İçmeseydi o kadar sigara..
Çok uğraştı rahmetli ama bırakamadı bu illeti..
"Ama" diyor öteki.. "gençliğinde de çok hor kullandı vücudunu..çok da içerdi.."
-Evet ya dikkat etmek lazım..bak ben her akşam 30 dakika yürüyorum diyor sabah evden zar zor çıkan ihtiyar.
"Keşke" diyor gene biri.."Dün akşam gitseydim.."
Diğerleri bakıyor anlamsızca..
Devam ediyor gözlerini ovuşturarak..Dün akşam beni aradı gel dedi bana, gel...Ama üşendim gidemedim.. Kapatıyor yüzünü ağladığı görülmesin diye..
"Keşke" diyor sabah evden zar zor çıkan adam..
-Geçen hafta yaşanmamış olsaydı..
Diğerleri sessiz bir merak içinde dinliyorlar ihtiyarı..
Devam ediyor ..
-Geçen hafta buradan çıkınca beraber karısının mezarına gittik..Oturdu mezar başında elini toprağa koydu..Önce isyankardı sonra yavaşladı sesi titrek bir hal aldı ve başladı..
-Canımın içi seni özledim..Bana 2 evlat verdin onlardanda 3 torun..Ama ben seni çok üzdüm.
Keşke şimdi yanımda olsan da sana sevdiğimi söylesem, keşke yanımda olsanda elini tutup sokak sokak gezsem, keşke yanımda olsanda konusuna bakmadan sinemaya gitsek, keşke yanımda olsanda her hafta okey oynamaya gitmek yerine seninle kırlara gitsem, keşke yanımda olsanda sana sarılıp tüm duygularımı söylesem, keşke yanımda olsanda....aaah ah..ben sana seni sevdiğimi hiç söylemedim ki.....
Sonra bana döndü beni affedermi dedi..
-Ancak ölünce sorarsın bunu ona dedim.
-Keşke dedi keşke gidebilsem yanına...
Onu orada bırakıp ayrıldım yanından..Kimbilir yalnız kalınca neler yaşamıştır.
Keşke bu durumda orada bırakmasaydım belki....daha fazla konuşamadı bir suçluluk duygusuyla gözlerinden boşalan yaşları aktı masanın üstüne...
Hayatımızın her köşesinde keşkeler vardır hep..Çok basit pişmanlıklar bile bir geri dönüş arzusu ile yok sayılmaya çalışılır. ama bunun mümkün olmadığını bildiğimiz halde keşkelerden vazgeçemeyiz. Keşke dememek için hayatı hep kurgulayarak yaşamaya çalışırız. Ama hayat sizin kurgunuza göre akamazki..Keşkeler hep olacaktır mühim olan onlardan ders çıkarmak değil. Yaşanmış her şeyi bir ders gibi görmeden, yaşayabilme başarısını gösterebilmektir...
Hissedilen duygular hissettirene söylendiği zamanlarda anlam kazanır..Yoksa keşkeler hep olacaktır...