Sayfalar

2 Aralık 2011 Cuma

Geçen zamana rağmen...

Bir hüzün, bir yas, bir dönüşüm. Bir eş, dört çocuk. Üçü az yetişkin, biri ergenliğinde. Bırakıp giden bir adam. Etraf tesellicilerle dolu. Birazda fırsatçılar.. Komşular, dostlar, akrabalar. Boynu bükülmüş hepsinin. Daha çok gençti diyenler, anlam veremeyenler.  Paylaşılan bir hayat ve terk edilmiş bir kadın. Başsız kalmış bir aile...

İlaç olmalı zaman, her şeye olduğu gibi. İlk gün herkes orada, ikinci gün çekirdek aile bir başına. Sessizlik var ama devam eden de bir hayat. İlk konu dış ses.. "biraz televizyon seyredelim" biraz ürkek ama kararlı bir ses...

Sessizce doğrulan başlar. Anne mutfakta buluyor kendini, açtır çocuklar.. Abla odaları dolaşıp dağılan eşyaları topluyor sessizce ve her birine derin bir hüzünle bakarak. Abi boş bir ifade ile televizyona bakarmış gibi yapıyor. Kız kardeş kolundaki derin yara izini okşuyor iç çekerek. Küçük, en küçük kardeş abisine sokuluyor. Kucaklıyor abisi onu, beraber televizyonda dönen her neyse onu izliyorlar hiç anlamadan.

Ertesi gün hayat normale dönüyor. İlk ziyaret yapılıyor. Hiç kimse konuşmadan bakıyor, belki dua bile edemeden. Zormuş kabullenmek.

Zaman durmadan, geri dönmeden koşturuyor. Geçen zaman ilaç olacakmış gibi de olmuyor. Geçiyor sadece. O günkü hissedilenler neyse aynen yaşıyor yüreklerin bir köşesinde.

Anne içten kızgın ama içindeki büyük aşkın gücüyle dimdik duruyor. Çocuklar her fırsatta, yaptıkları her işte onu anıyorlar. Onsuzluğun verdiği ıstırabı hissederek yaşıyorlar. Hissediyorlar hep onu.. Ne zaman konusu geçse, gözler buğulanıyor, bir yerlerde hep yaşatılıyor.

Geçen zaman ne ilaç olabiliyor ne de teselli. Sadece ayrılık gününde geride kalanların, gidenin yanına gidecekleri zamana yaklaştırıyor onları..

Yıllar önce bir gün. Tam da bugün gittin... Birden hemde, hiç hesapta yokken, hiç hazırlık yapmamışken... Tam da hayırlı evlat olabilecekken. Fırsat vermedin o keyfi yaşamama, yaşamamıza. Zaman dediler.. İlaçtır... O zaman da gülüp geçmiştim hala da gülüyorum. Çünkü seni zaman geçtikçe daha iyi tanıyıp daha iyi anladım. Zaman içimdeki hüznü yok etmedi, hüznümü nasıl yaşamam gerektiğini öğretti bana sadece. Benim aslan babam.. huzur içinde yat. Seni saygıyla anıyorum...

8 yorum:

Pabuc dedi ki...

Allah Resulü (s.a.s) şöyle buyurmaktadır: “Mü'mine ölümünden sonra amel ve hasenatından (iyiliklerinden) gerekecek olanlar (faydası olanlar) şunlardır: Öğretip yaydığı ilim, geriye bıraktığı salih evlât, (yazıp) miras bıraktığı mushaf (kitap), yaptığı mescit, yolcular için yaptırdığı konaklama yeri (ev, misafirhane) ve sağlığında, sıhhatli zamanında malından ayırdığı (verdiği) sadaka. İşte bunların hepsi ölümünden sonra ona lâzım olur.”

Buradan da Yazayım kuzen!

Allah rahmet eylesin ve mekanı Cennet olsun inşaallah...

gelibolu17 dedi ki...

Allah rahmet eylesin,babanız nur içinde yatsın inşallah...
geride kalanlar içinse tek dilenen sabırdır ama o sabrı göstermek çok zordur,,,hem sabredip,hem ayakkta durabilmek,güçlü olabilmek,hayatını devam ettirebilmek yüreğinin yarımlığını bir kenara bırakıp çok zordur...
hiç unutulmaz vakitsiz vedalarla aramızdan ayrılanlar,hiç çıkmaz sızıları içimizden,gözlerimizde her zaman akmaya müsait iki damla gözyaşı taşırız,ve yarım kalanın halinden ancak yarım kalanlar anlar...

selamlar olsun...

gelibolu17 dedi ki...

Bakakalırım ardından
Gidersin,beni düşünmeden!
Gidersin,ardına bile bakmadan!
Gidersin,yüreğin sızlamadan!
Ben ardından bakakalırım,
Öyle sessiz,öyle mahzun,
Öyle garip ve sen gidersin,
Bizi düşünmeden,beni düşünmeden,
Ben ardından BAKAKALIRIM! ! ! !

gelibolu17 dedi ki...

Ne değişti sen gidince?
Arkanda,kaç yaralı yürek,
Kaç garip,Kaç öksüz,
Kaç kırık kalp bıraktın?
************************
Sensiz mutlumu olduk?
Her şeyimiz denk mi oldu?
Senden sonra her şey aynı,
Sadece değişen,yaşlarımız
************************
Boylarımız,huylarımız,
Daha bir çekimser bakıyorum,
insanlara ve dünyaya,
Ne değişti senden sonra?
***************************
SADECE DEĞİŞEN,HER GÜN DAHA FAZLA
ARTAN,KOCAMAN BİR KALP AĞRISI!

gelibolu17 dedi ki...

Ve yarın yine güneş doğacak,hayat yine kaldığı yerden başlayacak,
ve ben en çok seni,yine en çok seni özliyeceğim....

Volkan DENİZ dedi ki...

Sevgili Gelibolu;
O kadar güzel açmışsınız ki duyguları bana söylenecek hiç bir şey kalmamış.
Hüznüme ortak olup yasımı paylaşmanız beni çok mutlu etti. Sağ olun var olun..
Çok teşekkür ederim. Selamlar, sevgiler...

gelibolu17 dedi ki...

sizler sağolun sevgili nutukçu...
konu ölüm ve vakitsiz vedalar olunca,tutamıyorum kendimi...

denizero dedi ki...

__huzur içinde yatsın __

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...