Üstüme üstüme gelir bazen mekanlar. Hanlarda yaşayan bir çingene gibi daralır ciğerim.
Tutuşur zamanın gülücükleri gözlerimin baktığı her yerde.
Yüreğim sıkışır, ver bir nefes diye sana dönerim.
Sonra sen belirirsin yanıbaşımda, oturur gibi.
Elimi tutmuş anımı paylaşır gibi.
Heyecanlı bakarsın gözlerime
Tebessüm oturmuş yüzünde görürüm aşk kokan gülücüklerini...
Fısıldar gibi hoş geldin kadınım derken anlarım
Sıkışan ciğerim nedensiz gevşer
Anlarım aranan gözlerim bulmuş tutuşan gülücükleri
Han duvarları açılır, yükselir tavan birden..
Bakışan gözlerdeki minicik heyecanlar büyür
Büyürken çığlık çığlığa, hissettirir gerçek ne
Sonra durur birden zaman ve
Anlarsın... Aşk ne...
